Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησία τῆς
Ἑλλάδος μὲ ἐγκύκλιόν της καταγγέλλει τὴν προσπάθειαν τῆς πολιτείας νὰ ἀποθρησκευτικοποιήση πᾶσαν πτυχὴν τῆς ζωῆς μὲ τὴν ἀποτέφρωσιν τῶν νεκρῶν, τονίζουσα ὅτι
ἐκεῖνος ἢ ἐκείνη ποὺ ἐδήλωσεν ὅτι
ἐπιθυμεῖ τὴν ἀποτέφρωσίν του αὐτομάτως τίθεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας καὶ
δὲν θὰ τελῆται Νεκρώσιμος Ἀκολουθία καὶ Ἱερὸν Μνημόσυνον ὑπὲρ
αὐτοῦ. Ὁλόκληρος ἡ ἐγκύκλιος τῆς
Ἱερᾶς Συνόδου ἔχει ὡς ἀκολούθως:
«Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος, μέ
ἀφορμή τό νέο νομοθετικό καθεστώς γιά τήν ἀποτέφρωση νεκρῶν,
σύμφωνα μέ τά ἄρθρα 48 καί 49 τοῦ
Νόμου 4277/2014 «Νέο Ρυθμιστικό
Σχέδιο Ἀθήνας – Ἀττικῆς καὶ ἄλλες
διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. 156/1-8-2014, τ.
Α΄), κατά τήν Συνεδρία Αὐτῆς τῆς
14ης μηνός Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ., ἐπελήφθη καί τοῦ ζητήματος τούτου καί
ἀπεφάσισε νά σᾶς ἐνημερώσει περί
τῶν κανονικῶν συνεπειῶν ἀπό τήν
ἀποτέφρωση τοῦ σώματος.
Μέ τά ἄρθρα 48 καί 49 τοῦ Νόμου
4277/2014 ὁ νομοθέτης δέν λαμβάνει ὑπ' ὄψιν τίς θρησκευτικές πεποιθήσεις τοῦ νεκροῦ. Ἐάν ὁ θανών
δέν εἶχε ἐκφρασθεῖ ἐν ζωῇ περί τῆς
μετά θάνατον ἐπιθυμίας ταφῆς ἤ
ἀποτεφρώσεως τοῦ σώματός του, ἡ
ἀποτέφρωση δύναται νά λάβει χώρα
μέ μόνη τή δήλωση τοῦ/τῆς συζύγου
ἤ «συντρόφου», μετά τοῦ/τῆς ὁποίου/ας ἔχει συνάψει «σύμφωνο συμβίωσης», ἤ τή δήλωση τῶν συγγενῶν πρώτου ἤ δευτέρου βαθμοῦ.
Τοῦτο, κύημα τοῦ συγχρόνου
μηδενιστικοῦ τρόπου ζωῆς καί τῆς
τάσεως πρός ἀποθρησκευτικοποίηση κάθε πτυχῆς καί ἐκφάνσεως
τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἀποτελεῖ
ἐκ προοιμίου καταστρατήγηση τῶν
θρησκευτικῶν πεποιθήσεων τοῦ
κεκοιμημένου μέλους τῆς Ἐκκλησίας, ἔλλειψη σεβασμοῦ καί φροντίδος πρός τό ἀνθρώπινο σῶμα.
Ἡ Ἐκκλησία δέν δέχεται γιά τά
μέλη Της τήν ἀποτέφρωση τοῦ σώματος, διότι τοῦτο εἶναι ναός τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος (Α΄ Κορ. 6, 19),
στοιχεῖο τῆς ὑποστάσεως τοῦ κατ'
εἰκόνα καί καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασθέντος ἀνθρώπου (Γεν. 1, 24), καί
περιβάλλει αὐτό μέ σεβασμό καί τιμή ὡς ἔκφραση ἀγάπης πρός τό κεκοιμημένο μέλος Της καί ὡς ἐκδήλωση πίστεως στήν κοινή πάντων
ἀνάσταση.
Κατόπιν τούτου, ἡ Διαρκής Ἱερά
Σύνοδος ἀπεφάσισε νά ἐνημερώσει, στό πλαίσιο τῆς ἀγρύπνου ποιμαντικῆς φροντίδος Της, τό εὐσεβές Αὐτῆς πλήρωμα, κληρικούς καί
λαϊκούς, γιά τίς ἀκόλουθες κανονικές συνέπειες τῆς ἀποτεφρώσεως
τοῦ σώματος:
-Ἡ ἀποτέφρωση τοῦ σώματος
δέν εἶναι σύμφωνη πρός τήν πράξη
καί παράδοση τῆς Ἐκκλησίας γιά
θεολογικούς, κανονικούς καί ἀνθρωπολογικούς λόγους.
-Πρός ἀποφυγήν οἱασδήποτε θεολογικῆς, κανονικῆς καί ἀνθρωπολογικῆς ἐκτροπῆς, ἀπαραίτητος
εἶναι ὁ σεβασμός τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καί ἡ διακρίβωση τῆς οἰκείας βουλήσεως τοῦ κεκοιμημένου καί ὄχι ἡ βούληση ἤ ἡ
δήλωση τῶν οἰκείων του.
-Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀποδεδειγμένως οἰκειοθελῶς ἐδήλωσε τήν ἐπιθυμία περί καύσεως τοῦ σώματός
του, δηλώνει τήν αὐτονόμησή του
καί ὡς ἐκ τούτου δέν τελεῖται Νεκρώσιμος Ἀκολουθία καί Ἱερό
Μνημόσυνο ὑπέρ αὐτοῦ.
Παρά ταῦτα, ἐπαφίεται στήν ποιμαντική σύνεση καί τήν διακριτική
εὐχέρεια τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου ἡ τέλεση ἁπλῶς Τρισαγίου.
Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι
τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ᾽ ἀγάπης.
Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ,
Πρόεδρος. Ὁ Σταγῶν καί Μετεώρων Σεραφείμ. Ὁ Περιστερίου
Χρυσόστομος. Ὁ Κεφαλληνίας
Σπυρίδων. Ὁ Καλαβρύτων καί
Αἰγιαλείας Ἀμβρόσιος. Ὁ Τρίκκης
καί Σταγῶν Ἀλέξιος. Ὁ Καρπενησίου Νικόλαος. Ὁ Λήμνου καί Ἁγίου
Εὐστρατίου Ἱερόθεος. Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος. Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων. Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος
καί Σουφλίου Δαμασκηνός. Ὁ
Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί
Κονίτσης Ἀνδρέας. Ὁ Ξάνθης καί
Περιθεωρίου Παντελεήμων. Ὁ
Ἀρχιγραμματεύς, ὁ Μεθώνης Κλήμης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου