Τού πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΠΟΣΟΙ χριστιανοί γνωρίζουν τό Χριστό; Πόσοι ακολουθούν τό Χριστό μέ προθυμία, χωρίς ταλαντεύσεις, χωρίς
υπολογισμούς καί δισταγμούς; Πόσοι μιμούνται τούς άγίους άποστόλους, οί όποίοι ανταποκρίθηκαν αμέσως στό κάλεσμα του Χριστού καί άφοσιώθηκαν πλήρως στό έργο πού τούς ανέθεσε; Η απάντηση ειναι εύκολη. Φαίνεται μέ μιά ματιά στήν κοινωνία, άλλά καί στούς ναούς! Λίγοι είναι εκείνοι πού γνώρισαν τό Χριστό καί έχει αλλάξει η ζωή τους, πού έχουν ήθος, ένάρετη συμπεριφορά καί όρθή σειρά προτεραιοτήτων στήν καθημερινότητά τους.
'Η γνωριμία μέ τόν Χριστό δέν είναι απλή γνώση ή όλιγόλεπτη συναισθηματική εμπειρία. Είναι κάτι ανώτερο, ούσιαστικότερο, βαθύτερο καί διαρκές. Είναι Θερμή αγάπη πρός τό πρόσωπό του. ή όποία συνοδεύεται άπό την αποδοχή τής διδασκαλίας του καί ακριβή τήρηση τών έντολών. Μέ αλλα λόγια, ή γνωριμία μέ τό Χριστό είναι προσωπικό βίωμα, είναι θείος έρως, είναι όριστική εγκατάλειψη των άμαρτωλών παθών.
Ό αείμνηστος έπίσκοπος Αύγουστίνος Καντιώτης - πού ή ζωή του ήταν διαρκές κήρυγμα, προφορικό καί γραπτό - ένοχλούνταν άπό τό γεγονός ότι οί άνθρωποι δέν γνώριζαν ουσιαστικά τό Χριστό. Γι' αύτό καί έλεγε: «Ό Χριστός καί σήμερα εξακολουθεί νά είναι ό μεγάλος άγνωστος. Άς φέρουμε τό όνομά του, άς πηγαίνουμε στις εκκλησίες του κι ας του ανάβουμε κεριά• ειναι άγνωστος ό Χριστός! Από τούς χίλιους ζήτημα ένας νά γνωρίζει τό Χριστό. Γιατί άν άνοίξης τις καρδιές τών ανθρώπων, θά βρής τρείς έρωτες αγαπούν τό χρήμα, την ήδονή καί τή δόξα. Άν άνοίγαμε όμως τις καρδιές των αποστόλων, δέν Θά βλέπαμε τέτοιους έρωτες. Άναψε μέσα τους πυρκαϊά μεγάλη, ή φωτιά τού ουρανού πού λέγεται θεία αγάπη καί θεϊκός έρωτας γιά τό Χριστό» ('Εμπνευσμένα κηρύγματα ορθοδόξου όμολογίας καί άγιοπατερικής πνοής, έκδοση «Ορθόδοξης Κυ- ψέλης», 2011, σελ. 42).
Οί χριστιανοί πού είναι συμβιβασμένοι μέ τόν κόσμο καί συγχρόνως θέλουν νά ακολουθούν τό Ευαγγέλιο μέ τό δικό τους τρόπο, χωρίς θυσίες καί πνευματικό άγώνα κατά τών αμαρτωλών τους παθών, δέν γνωρίζουν τό Χριστό. Τούς είναι άγνωστος καί άς σταυροκοπιούνται μέ βαθιές μετάνοιες. 'Η αγάπη τους πρός τό Χριστό δέν έφθασε στό σημείο τής πλήρους αφοσίωσης στό θέλημά του.
Τό ίδιο iσχύει καί γιά την πλειονότητα τιύν κληρικών.'Υστερούν πνευματικά, γι' αύτο καί τό όποιο έργο τους δέν έχει επιτυχία. Είναι φοβερό ένας κληρικός να ειναι κοσμικότερος των κοσμικών, να ειναι άπρόσεκτος, νά μή ανησυχεί γιά τό ποίμνιό του καί νά_μή έχει τίποτα τό άξιομίμητο στή ζωή του. Είναι επώδυνο νά βλέπεις κληρικό, ό όποίος αντί γιά ποιμένας ειναι λύκος καί καθημερινά σκανδαλίζει καί προκαλεί τά σχόλια τών ένοριτών του. 'Η εύθύνη προφανώς δέν είναι μόνο δική του. Προεκτείνεται καί στό μητροπολίτη πού τον χειροτόνησε χωρίς νά ερευνήσει, έάν έπρεπε νά γίνει Ιερέας. γιά νά διακονήσει τήν'Εκκλησία.
Είναι καιρός πιά νά ανάψει στήν καρδιά τού κάθε χριστιανού καί τού κάθε κληρικού ή μεγάλη πυρκαγιά, πού θά διακόψει τό συμβιβασμό μέ τον αμαρτωλό κόσμο καί θά οδηγήσει σέ άποστολική πορεία μέ θαυμαστά καί σωτήρια αποτελέσματα.
Ορθόδοξος Τύπος, Αριθ Φύλλου 2161, 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου