Πίστις: τὸ στήριγμα της ζωής - Ορθόδοξος Τύπος

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

   ΠΟΛΥ συχνὰ ὁ χριστιανὸς ἀντιµετωπίζει δυσάρεστες καταστάσεις καὶ δύσκολα προβλήµατα, χωρὶς νὰ ἔχει τὴν ἀνάλογη γνώση. Προσπαθεῖ νὰ βρεῖ λύσεις µόνος του καὶ νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὰ ψυχοφθόρα ἀδιέξοδα, τὰ ὁποῖα τὸν ἀποµακρύνουν ἀπὸ πολλὲς δραστηριότητες, ἀναγκαῖες στὴ ζωή του. Τελικὰ ἀναζητᾶ τὴν ἐκ Θεοῦ γνώση, γιὰ νὰ ὁδηγηθεῖ στὶς ἐνδεδειγµένες κινήσεις. Ὅµως δὲν τὴν ἀποκτᾶ, γιατὶ τοῦ λείπει ἡ ἀπαραίτητη προϋπόθεση, γιὰ νὰ εἶναι ἡ προσευχή του θεοπειθὴς καὶ τὸ αἴτηµά του νὰ πραγµατοποιηθεῖ.

  Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος ὑποδεικνύει τὸν τρόπο µὲ τὸν ὁποῖο πρέπει νὰ ζητάει κανεὶς τὴν ἄνωθεν γνώση: «Ἄν κάποιος ἀπὸ σᾶς ὑστερεῖ σὲ σοφία, ἄς τὴ ζητήσει ἀπὸ τὸν Θεό, κι αὐτὸς θὰ τοῦ τὴ δώσει. Γιατὶ ὁ Θεὸς δίνει σὲ ὅλους µὲ ἁπλοχεριὰ καὶ χωρὶς νὰ περιφρονεῖ κανένα. Ὅ,τι ὅµως ζητᾶµε νὰ τὸ ζητᾶτε µὲ πίστη καὶ νὰ µὴ ἔχετε ἀµφιβολίες. Γιατὶ ὅποιος ἀµφιβάλλει µοιάζει µὲ τὸ κῦµα τῆς θάλασσας, ποὺ τὸ παρασέρνει ὁ ἄνεµος καὶ τὸ πηγαίνει ἐδῶ κι ἐκεῖ. Νὰ µὴ ἐλπίζει ὅτι θὰ πάρει κάτι ἀπὸ τὸν Κύριο ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος, δίγνωµος κι ἄστατος σὲ ὅλες του τὶς ἐνέργειες» (α΄ 5-8).

  Πόσοι ὅµως ἔχουν αὐτὴ τὴν πίστη; Προφανῶς ἐλάχιστοι. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν µποροῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ ἀντιµετωπίσουν τὰ προβλήµατά τους. Προσεύχονται, ἀλλὰ δὲν ἔχουν ἀκλόνητη πίστη. Ἐπίσης στὴ ζωή τους δὲν εἶναι προσεκτικοί, γεγονὸς ποὺ τοὺς ἀφαιρεῖ τὴν ἀπαραίτητη πρὸς τὸν Θεὸ παρρησία. Ἡ πνευµατική τους ἀκαταστασία εἶναι φανερὴ σὲ κάθε τους κίνηση. Συνεχεῖς ἀλλαγές, ἀντιφάσεις, ἀσυνέπεια, περιφρόνηση τῶν ἐντολῶν, ἐσφαλµένες ἐπιλογές, ἁµαρτωλὲς πράξεις κ.ἄ.

  Ὡστόσο, οἱ συνειδητοὶ χριστιανοὶ πρέπει νὰ εἶναι σταθεροὶ σὲ ὅλα τους. Νὰ ἀκολουθοῦν τὸ Εὐαγγέλιο µὲ συνέπεια καὶ ἡ προαίρεσή τους νὰ εἶναι ἀγαθή. Νὰ ἔχουν ἐπίσης συναίσθηση ὅτι εἶναι ἁµαρτωλοὶ καὶ νὰ ἀγωνίζονται πνευµατικά.

  Πολλοὶ ἀναθέτουν στὸν πνευµατικὸ τους ἤ σὲ γνωστοὺς κληρικοὺς νὰ προσευχηθοῦν γι’ αὐτούς, νὰ βροῦν ἐκεῖνοι τὶς λύσεις τῶν προβληµάτων τους, ἐνῶ οἱ ἴδιοι παραµένουν ἀδρανεῖς καὶ ράθυµοι. Ἡ τακτικὴ αὐτὴ εἶναι παιδαριώδης καὶ πονηρή. Μοιάζει µὲ προσπάθεια ἐξαπάτησης τοῦ Θεοῦ! Τὸ φαινόµενο αὐτὸ εἶναι συχνότατο καὶ ἐπιβεβαιώνει ὅτι βρίσκονται σὲ λαθεµένο δρόµο, γι’ αὐτὸ χρειάζεται ἀλλαγὴ πορείας, ἀναθεώρηση ἐπιλογῶν καὶ προπαντὸς σταθερὴ ἀπόφαση γιὰ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, µὲ ἐπιµέλεια, ἐπιµονὴ καὶ θαρραλέα ἀντιµετώπιση τῶν πειρασµῶν.

  Ἡ πίστη στὸ Θεὸ πρέπει νὰ εἶναι πάντα τὸ µεγάλο στήριγµα τοῦ κάθε χριστιανοῦ. Πίστη σταθερή, ἡ ὁποία δὲν θὰ µοιάζει µὲ τὸ κῦµα τῆς θάλασσας ποὺ συνεχῶς µεταβάλλεται, ἀλλὰ µὲ τὸν ἀσάλευτο βράχο πάνω στὸ ὁποῖο θὰ σπάνε καὶ θὰ διαλύονται τὰ κύµατα τῶν πειρασµῶν. Παράλληλα θὰ εἶναι καὶ πηγὴ φωτός, ποὺ θὰ τὸν ὁδηγεῖ σὲ ὀρθὲς λύσεις τῶν ποικίλων προβληµάτων του.

Ορθόδοξος Τύπος, Αριθ Φύλλου 2130, 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

πηγή : http://www.orthodoxostypos.gr