Ο Κλυδωνισμός της Εκκλησίας

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

  ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ μας τή μεγαλύτερη ἀναταραχή στήν Ἐκκλησία δέν τήν προκαλοῦν ἐξωτερικοί παράγοντες, ὅπως γιά παράδειγμα τά ἀριστερά κόμματα, οἱ ἄθεοι διανοούμενοι καί τά ὄργανα τοῦ ἀντιχρίστου. Ὅλους αὐτούς ἡ πολύπειρη Ἐκκλησία μπορεῖ καί τούς ἀντιμετωπίζει ἀποτελεσματικά καί ματαιώνει τά εἰς βάρος της φανερά ἤ ὑποχθόνια σχέδιά τους. Ἡ πηγή τῆς ἀναταραχῆς, δυστυχῶς,βρίσκεται ἐντός τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι οἱ οἰκουμενιστές, οἱ χωρίς Θεό θεολόγοι, οἱ ἀνάξιοι κληρικοί καί ἡ ὑπνώττουσα Διοίκησή της. Οἱ οἰκουμενιστές ἐμπνέονται καί κατευθύνονται ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Οἱ θεολόγοι, πού κατά τύχη ἔλαβαν αὐτήν τήν ἐξωτερική ἰδιότητα καί τή διατηροῦν, γιά νά βγάζουν τό ψωμί τους, εἶχαν τήν ἀτυχία νά ἔχουν ἀκαδημαϊκούς δασκάλους πρόσωπα κοσμικά καί ἄγευστα πνευματικῆς ζωῆς. Οἱ ἀνάξιοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπρόσεκτοι καί σκανδαλίζουν τόν πιστό λαό. Καί τέλος ἡ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας, πού ἀποδεικνύεται ὅτι δέν ἔχει ὅραμα γιά τή βελτίωση τῶν κακῶς κειμένων στό χῶρο της καί μόνο, ὅταν πρόκειται νά ἐκλέξει νέους Μητροπολίτες, δραστηριοποιεῖται «θαυμαστῶς», γιά νά ἀναδειχτοῦν οἱ ἡμέτεροι τοῦ ἑκάστοτε Ἀρχιεπισκόπου, μέ προκλητική περιφρόνηση τοῦ λαοῦ, πού πρόκειται νά γίνουν ποιμένες του! 

  Στή σημερινή Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας ὑπάρχουν οἱ παρατρεχάμενοι συνεργάτες καί ὁμοϊδεάτες τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου, κληρικοί καί λαϊκοί θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι «ἀνοίγουν ὁρίζοντες στήν Ἐκκλησία» μέ τό κοσμικό τους φρόνημα, τή σύγχυση φρενῶν, πού τούς διακρίνει, καί τήν ἀπροθυμία τους νά ἀκολουθήσουν τή δοκιμασμένη ὁδό τῶν Ἁγίων Πατέρων. Αὐτούς τούς εὐλογεῖ ὁ Μακαριώτατος καί προφανῶς τούς θέλει κοντά του, παρόλο πού δέν παρατηροῦμε στήν Ἐκκλησία ἰδιαίτερη δραστηριότητα - πλήν τῶν συσσιτίων στούς φτωχούς καί ἀπόρους. 

  Ὅλα ὅσα ἔχει ὑποσχεθεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κατά τήν ἐνθρόνισή του, ἀλλά καί σέ ἄλλες εὐκαιρίες, δέν ἔχουν προχωρήσει. Ἡ στενή του συνεργασία μέ τήν κυβέρνηση τοῦ Γ. Παπανδρέου δέν ἀπέδωσε τίποτε. Ἡ ἐκκλησιαστική περιουσία δέν ἀξιοποιήθηκε ἤ ἀκριβέστερα δέν ἄρχισαν κἄν οἱ διαδικασίες. Τό θέμα τοῦ τρόπου ἐκλογῆς τῶν ἐπισκόπων δέν μελετήθηκε, παρά τίς ἐξαγγελίες, καί δέν πρόκειται νά ἀλλάξει τίς ἑπόμενες δεκαετίες. Γιά τά ἐφημεριακά κενά στήν ἐπαρχία οὐδείς λόγος. Γιά τή μισθοδοσία τῶν νέων ἱερέων καμία ἀνησυχία καί γενικά γιά τήν προώθηση τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων καμία προσπάθεια.  

  Νομίζει κανείς ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος εἶναι τό ὄργανο, πού διεκπεραιώνει μόνο τρέχοντα ὑπηρεσιακά θέματα καί τίποτε παραπάνω. Ἀλλά τή δουλειά αὐτή θά μποροῦσαν νά τή διεκπεραιώσουν δύο, τρεῖς ἐξουσιοδοτημένοι γραμματεῖς. Τά σπουδαῖα θέματα ποιός θά τά λύσει; Σημειώνω μερικά. Χειροτονίες ἀξίων ἱερέων, κάλυψη ἐφημεριακῶν κενῶν στήν ἐπαρχία, ποιμαντικό ἔργο, προστασία τῶν ἐκκλησιαστικῶν μνημείων, ἐξασφάλιση λειτουργίας τῶν ἱδρυμάτων, ὁμολογία ὀρθοδόξου πίστεως, καταδίκη τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τῶν πρωτεργατῶν του, ἀπαγόρευση πολυμελῶν ἀρχιερατικῶν συλλείτουργων, πού σκανδαλίζουν τόν λαό, καταπολέμηση τοῦ ἀριστοκρατικοῦ πνεύματος πολλῶν Ἀρχιερέων, ἔλεγχος ἀξιόμεμπτων ἐνεργειῶν μερικῶν Μητροπολιτῶν, ὅπως «συνοδοιπορίες ἀγάπης» μέ παπικούς, μεταπατερική θεολογία, αὐθαίρετη μετάφραση λειτουργικῶν κειμένων,μόνιμη ἀπουσία ἀπό τίς ἕδρες τους ἀρκετῶν Μητροπολιτῶν καί πολλά ἄλλα.

  Ὅλα αὐτά ἀπογοητεύουν τούς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας, γιατί δέν βλέπουν νά ὑπάρ χει στούς ὑπευθύνους ἐνδιαφέρον γιά τή λύση τους. Δέν ἔχουν ποῦ νά ἀκουμπήσουν, ποῦ νά βροῦν πνευματικό στηριγμό, γιά νά συνεχίσουν τόν καλό ἀγώνα τῆς πίστεως, ἀλλά καί τήν ὅποια διακονία τους στήν Ἐκκλησία.

(Ορθόδοξος Τύπος  , Αριθ Φύλλου 1973, 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013 )

πηγή : http://www.orthodoxostypos.gr