Κύριε Διευθυντά, Πρὸ πολλῶν ἐτῶν ἤμουνα φιλοξενούμενη σὲ μιὰ θεία μου στὸ Μιλάνο.Εἶχε ἀποβιώσει ὁ Ιταλὸς σύζυγός της, πρὶν ἕνα χρόνο καὶ ἤθελε νὰ τελέση ἕνα μνημόσυνο στὴ μνήμη του.Πήγαμε σὲ ἕνα ναὸ κοντὰ στὴν κατοικία της καὶ ὁ καθολικὸς ἱερέας τῆς εἶπε νὰ περάσουμε στὸ γραφεῖο νὰ συζητήσουν λεπτομέριες.Σὲ μιὰ στιγμὴ ἀκούω τὸν ἱερέα νὰ ἐρωτᾶ τὴ θεία μου, τί ἀκολουθία θέλει. «Per loro che sono allʼ Inferno o per loro che sono alʼ Paradiso». Δηλαδή: «γι᾽ αὐτούς, ποὺ εἶναι στὴν Κόλαση ἢ γι᾽ αὐτούς, ποὺ εἶναι στὸν Παράδεισο».Ἡ θεία μου ἐξανέστη, φωνάζοντας ὅτι ὁ στρατοδίκης σύζυγός της ἦταν ἐντιμότατος, ἀξιοσέβαστος, οὐδέποτε χρησιμοποίησε τὸ ἀξίωμά του γιὰ προσωπικό του συμφέρον. Μακριὰ ἀπὸ ἐκεῖνον ἡ κόλαση.
Μετὰ τιμῆς
Ἀμαλία κ. Γερακανάκη
Ἀθήνα
Ορθόδος Τύπος Eφημ. 1890 , 5 Αυγούστου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου