ΚΑΝΕΙΣ δὲν μπορεῖ νὰ ἰσχυριστεῖ ὅτι στὶς μέρες μας δὲν ἀκούγεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Σχεδὸν σὲ ὅλους τοὺς μεγάλους Ἱεροὺς Ναοὺς τῶν πόλεων κάποιος ἱεροκήρυκας θὰ μιλήσει. Καὶ αὐτὸ εἶναι καλὸ καὶ ἅγιο. Ὅπως καὶ τὸ γραπτὸ κήρυγμα δὲν λείπει.Πληθώρα εἶναι τὰ σχετικὰ περιοδικὰ καὶ βιβλία, ποὺ στοχεύουν στὴν κατὰ Θεὸν προκοπὴ τῶν ἀνθρώπων.Ὅμως ὅλοι διαπιστώνουμε ὅτι ἡ θεωρία καὶ ἡ παραίνεση δὲν φτάνουν. Χρειάζεται κάτι παραπάνω. Πέρα ἀπὸ τὴν εὔκολη θεωρία καὶ τὸ κήρυγμα. Συνήθως παρατηροῦμε τὸ ἑξῆς: Οἱ κληρικοὶ ἀναφέρονται μὲ περισσὸ καύχημα στοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας καὶ προβάλλουν τὸ παράδειγμά τους, χρησιμοποιώντας μιὰ τυποποιημένη γλώσσα, ἡ ὁποία δὲν συγκινεῖ τοὺς ἀνθρώπους. Μιλοῦν χωρὶς νὰ πολυπιστεύουν αὐτὸ ποὺ λένε, κάτι ποὺ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι στὴ ζωή τους δὲν ἐπιλέγουν τὰ ὅσα οἱ ἐκγωμιαζόμενοι Ἅγιοι ἔλεγαν καὶ ζοῦσαν. Μερικοὶ μάλιστα ἄγαμοι κληρικοί χρησιμοποιοῦν μὲ πολλὴ μεγάλη εὐκολία τὸν ἀσκητικὸ λόγο τῶν παλαιῶν Ἀββάδων καὶ θέλουν νὰ ἐντυπωσιάσουν τὸ ἀνυποψίαστο ποίμνιο, οἱ ἴδιοι ὅμως ὄχι μόνο δὲν ἔχουν ἀσκητικὸ φρόνημα, ἀλλὰ εἶναι προκλητικὰ κοσμικοὶ καὶ συχνὰ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς. Προφανῶς αὐτοὶ οἱ ἱεροκήρυκες δὲν βοηθοῦν οὐσιαστικὰ τοὺς ἀνθρώπους. Καὶ εἶναι ἀπορίας ἄξιο πῶς τολμοῦν νὰ μιλοῦν μὲ τόση εὐκολία γιὰ τὸν ἀσκητισμὸ καὶ τὴν ἀνώτερη πνευματικὴ ζωή, ἐνῶ οἱ ἴδιοι εἶναι ἐρείπια. Καὶ ὅμως συμβαίνει, γιατὶ εἶναι θρασεῖς, ὑποκριτές. Ἀναφερόμενος σὲ αὐτοὺς τοὺς κληρικούς δὲν ἔχω καμιὰ διάθεση νὰ γενικεύσω, γιατὶ κάτι τέτοιο εἶναι ἁμαρτία. Δὲν μπορῶ νὰ ἰσχυριστῶ ὅτι ὅλοι οἱ κληρικοὶ εἶναι τὸ ἴδιο. Ὄχι. Μύριες φορὲς ὄχι.
Ὑπάρχουν Ἐπίσκοποι, Ἀρχιμανδρίτες, κληρικοί, ἱερομόναχοι καὶ μοναχοί ποὺ κάνουν πνευματικὸ ἀγώνα καὶ τὰ λόγια τους εἶναι χαριτωμένα, εὐχάριστα καὶ προπαντὸς πειστικά. Αὐτοὶ προτρέπουν στὴν πρακτικὴ ζωή, στὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν καὶ στὸν ἀθόρυβο καὶ ταπεινὸ τρόπο ζωῆς. Καὶ χαίρομαι ποὺ οἱ πιστοὶ τοὺς ξεχωρίζουν, τοὺς σέβονται καὶ παραδειγματίζονται ἀπὸ τὸ ἦθος τους.
Ὑπάρχει ὅμως καὶ κάτι ἄλλο, ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν ὑπόψη τους καὶ οἱ λαϊκοὶ χριστιανοί. Τὸ ἀναφέρει ὁ Ὅσιος Μάρκος ὁ Ἀσκητής:
«Ὅπως ὁ σπόρος δὲν μπορεῖ νὰ αὐξηθεῖ χωρὶς γῆ καὶ νερό, ἔτσι καὶ ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ ὠφεληθεῖ, ἐὰν δὲν κοπιάσει ἑκουσίως καὶ δὲν τὸν ἐπισκιάσει ἡ θεία χάρη». Χρειάζεται λοιπὸν ὁ προσωπικὸς ἀγώνας καὶ ἡ ἀλλαγὴ τρόπου ζωῆς, γιὰ νὰ ἔλθει στὴ συνέχεια καὶ ἡ θεία χάρη, ἡ ὁποία θὰ κάνει τὸν ἀγώνα καρποφόρο. Δὲν πρέπει δὲ νὰ ξεχνᾶμε ὅτι τὰ ὅποια πνευματικὰ κατορθώματα δὲν εἶναι δικά μας, ἀλλὰ τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, γι᾽ αὐτὸ καὶ κάθε προβολή μας εἶναι κατακριτέα. Ἡ πνευματικὴ ζωὴ συνοδεύεται πάντα ἀπὸ τὴν ταπείνωση. Ὅταν λείπει ἡ δεύτερη, ἡ πρώτη παύει νὰ εἶναι πνευματική.Ὅλα αὐτὰ γίνονται πάντα ὑπὸ τὴν προϋπόθεση ὅτι ἡ συνείδηση εἶναι ἀγαθὴ καὶ δὲν ἐλέγχει τὸν ἄνθρωπο γιὰ σοβαρὲς ἁμαρτίες καὶ παραλείψεις. Ὅπως εἶναι ἀδύνατο χωρὶς σύννεφο νὰ ὑπάρξει βροχή, ἔτσι καὶ χωρὶς ἀγαθὴ συνείδηση εἶναι ἀδύνατο νὰ προκόψει κανεὶς πνευματικὰ καὶ νὰ εὐαρεστήσει τὸ Θεό.
Ὑπάρχει ὅμως καὶ κάτι ἄλλο, ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν ὑπόψη τους καὶ οἱ λαϊκοὶ χριστιανοί. Τὸ ἀναφέρει ὁ Ὅσιος Μάρκος ὁ Ἀσκητής:
«Ὅπως ὁ σπόρος δὲν μπορεῖ νὰ αὐξηθεῖ χωρὶς γῆ καὶ νερό, ἔτσι καὶ ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ ὠφεληθεῖ, ἐὰν δὲν κοπιάσει ἑκουσίως καὶ δὲν τὸν ἐπισκιάσει ἡ θεία χάρη». Χρειάζεται λοιπὸν ὁ προσωπικὸς ἀγώνας καὶ ἡ ἀλλαγὴ τρόπου ζωῆς, γιὰ νὰ ἔλθει στὴ συνέχεια καὶ ἡ θεία χάρη, ἡ ὁποία θὰ κάνει τὸν ἀγώνα καρποφόρο. Δὲν πρέπει δὲ νὰ ξεχνᾶμε ὅτι τὰ ὅποια πνευματικὰ κατορθώματα δὲν εἶναι δικά μας, ἀλλὰ τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, γι᾽ αὐτὸ καὶ κάθε προβολή μας εἶναι κατακριτέα. Ἡ πνευματικὴ ζωὴ συνοδεύεται πάντα ἀπὸ τὴν ταπείνωση. Ὅταν λείπει ἡ δεύτερη, ἡ πρώτη παύει νὰ εἶναι πνευματική.Ὅλα αὐτὰ γίνονται πάντα ὑπὸ τὴν προϋπόθεση ὅτι ἡ συνείδηση εἶναι ἀγαθὴ καὶ δὲν ἐλέγχει τὸν ἄνθρωπο γιὰ σοβαρὲς ἁμαρτίες καὶ παραλείψεις. Ὅπως εἶναι ἀδύνατο χωρὶς σύννεφο νὰ ὑπάρξει βροχή, ἔτσι καὶ χωρὶς ἀγαθὴ συνείδηση εἶναι ἀδύνατο νὰ προκόψει κανεὶς πνευματικὰ καὶ νὰ εὐαρεστήσει τὸ Θεό.
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
ορθόδοξος τύπος ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1891 ,12 Αυγούστου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου