Ιεροδιακόνου της Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής
Ραφαήλ Μισιαούλη
Το πρώτο του όνομα ήταν Παντολέων. Πατρίδα του ήταν η μεγαλούπολη της Νικομήδειας στη Βιθυνία, βορειοδυτικά της Μικράς Ασίας.
Γονείς του Αγίου ήταν ο Ευστόργιος, ο οποίος ήταν πλούσιος, ειδωλολάτρης και ανώτερος αξιωματούχος του Ρωμαϊκού κράτους, η δε μητέρα του ήταν η Ευβούλη, ευσεβής γυναίκα, ενάρετη και χριστιανή. Εκοιμήθη, όμως, πρόωρα και έτσι την ανατροφή του παιδιού ανέλαβε ο ειδωλολάτρης πατέρας του. Όταν ήλθε σε ηλικία ο πατέρας του τον εμπιστεύθηκε στον ιατρό τον ανακτόρων, Ευφρόσυνο, για να σπουδάσει κοντά του την επιστήμη της ιατρικής. Τότε ο Άγιος γνωρίσθηκε με τον Άγιο Ερμόλαο, ο οποίος εορτάζει στις 26 Ιουλίου, και συνδέθηκε μαζί του με ιερή φιλία. Βλέποντας ο Ερμόλαος το νεαρὸ Παντολέοντα πηγαίνοντας για μάθημα στον Ευφρόσυνο να διέρχεται καθημερινὰ έξω από το σπίτι που κρυβόταν, διεγνώρισε την καθαρότητα και δεκτικότητα της ψυχής του. Πληροφορημένος εσωτερικὰ ότι, αν του μιλούσε για τον Χριστό, δηλαδὴ για τα μυστήρια της Ορθοδοξίας, ο νέος θα καρποφορούσε πολυπλάσια τον ευαγγελικό σπόρο, το έπραξε. Τον κάλεσε στο σπίτι του και του δίδαξε τα περί του Χριστού. Τα θεοφόρα λόγια του Αγίου Ερμολάου βρήκαν το έδαφος στην καρδιά του Παντολέοντα, γέμισαν χαρὰ την ψυχὴ του αγνού νέου, ο οποίος συνέχισε να πηγαίνει κρυφά στο σπίτι του Ερμολάου και να κατηχείται περαιτέρω. Με την χειραγωγία και την καθοδήγηση του Ερμολάου, σπούδασε την ιατρική. Μέλλον λαμπρό τον περίμενε.
Ο Παντελεήμων γιάτρευε τους ασθενείς, όχι μόνο με τις γνώσεις του, αλλά και με την πίστη του, με την προσευχή του στον Ιησού Χριστό. Βοηθούσε τους φτωχούς. Όχι μόνο τους θεράπευε δωρεάν, αλλά και τους ενίσχυε οικονομικά. Μοίρασε όλη του την περιουσία στους φτωχούς. Με πολλές και επίμονες προσπάθειες κατόρθωσε να κάνει χριστιανό και τον πατέρα του. Και έτσι από ιατρός στο παλάτι που ήταν ο αρχικός προορισμός, έγινε μάρτυς Ιησού Χριστού.
Το 303 μ.Χ. ξέσπασε μεγάλος διωγμός και ο Άγιος βρέθηκε κατηγορούμενος ως χριστιανός από ιατρούς συναδέλφους του λόγω του ότι θεράπευε εύκολα και χωρὶς φάρμακα κάθε μεγάλη και μικρή ασθένεια, βρίσκοντας αφορμή τη νοσηλεία που πρόσφερε σε κάποιο, ο οποίος είχε βασανισθεί από τον Μαξιμιανό. Παραδείγματα προς αποφυγή αυτού του είδους άνθρωποι. Να κατηγορούν και να συκοφαντούν τον συνάνθρωπό τους από ζήλια και φθόνο. Διαχρονικά φαινόμενα. Τον κάλεσε ο Διοκλητιανός για να τον εκδικάσει και ο Παντολέων με τόλμη, θάρρος και αφοσίωση στην πίστη του Τριαδικού Θεού ομολόγησε περίτρανα ότι είναι Χριστιανός και ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Ο αυτοκράτορας τον προέτρεψε να θυσιάσει στα είδωλα, για να μην πάθει ότι έπαθαν τόσοι άλλοι που δεν θυσίασαν. Με στεντορεία τη φωνή ο Άγιος ήλεγξε και κατήσχυνε την πλάνη των ειδώλων και τον παρακάλεσε να σταματήσει τις υποσχέσεις, γιατί δεν επρόκειτο να αρνηθεί τον Βασιλέα των όλων Ιησού Χριστό. Τότε τον παρέδωσε στα βασανιστήρια και ο Μάρτυρος του Κυρίου άρχισε να αγωνίζεται στο στάδιο των βασανιστηρίων. Τον έδειραν ανελέητα και με μανία, τον έκαψαν με λαμπάδες αναμμένες, τον βούτηξαν σε βρασμένο μολύβι, τον έριξαν για να τον κατασπαράξουν τα άγρια θηρία και τέλος τον αποκεφάλισαν[1]. Όλα αυτά τα πέρασε με υπομονή προσευχόμενος στον Ιησού Χριστό. Και τότε ο Άγιος αξιώθηκε να λάβει τον αμαράντινο της δόξης στέφανο από τον Ιησού Χριστό.
Στο συναξάριο του Αγίου διαβάζουμε ότι ο Άγιος θεράπευσε και παράλυτο άνδρα, κάτι που δεν κατάφεραν οι ιερείς των ψευδοθεών να το πράξουν. Με αυτό το θαυμαστό σημείο, πολλοί ειδωλολάτρες πίστευσαν στον Χριστό.
Να επικαλούμαστε την χάρη των Αγίων μας να μας ενισχύουν και ενδυναμώνουν στον κυκεώνα που ζούμε, με τους πειρασμούς που ελλοχεύουν καθημερινά στη ζωή μας, ώστε κι εμείς να ομολογούμε τον Ιησού Χριστό με θάρρος, τόλμη και πίστη.
[1] Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης Διονυσίου, Εικόνες έμψυχοι, εκδ.
Αποστολικής Διακονίας, σελ. 249 -251.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου