Καθώς ετοιμαζόμαστε να εορτάσαμε τον απόστολο Ανδρέα

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου

    

  Πάτρα. Μιά πόλη μέ ἱστορία πού χάνεται στά βάθη τῶν αἰώνων. Στέφανος τῆς Πελοποννήσου. Τήν προίκισε ὁ Θεός μέ φυσικές ὀμορφιές. Τήν βρέχει καί τήν δροσίζει ἡ θάλασσα. Τῆς δίνει περίσσια χάρη τό βουνό, πού ἀντίκρυ στό πέλαγος, θαρρεῖς συναγωνίζεται τήν γαλάζια γαλήνη τοῦ Πατραϊκοῦ.

  Κέντρο ἐμπορικό ἀπό τούς παληούς χρόνους, γέφυρα μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσεως, σταυροδρόμι πολιτισμῶν καί λαῶν, ἦλθε ἡ ὥρα, ἔφθασε ἡ στιγμή νά γίνῃ τό φῶς τοῦ κόσμου, μέσα ἀπό τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ τήν μεγάλη δωρεά.

  Δέν μποροῦσε νά γίνῃ ἀλλιῶς. Αὐτός ὁ τόπος ὁ ξεχωριστός, αὐτή ἡ γῆ, αὐτή ἡ ἀκροθαλασσιά ἔλαμψε ὡς ἀστήρ τῆς οἰκουμένης.

  Ἔφθασε ἐδῶ γιά νά πῇ τό δικό του «τετέλεσται», πάνω στόν δικό του Σταυρό, ὁ Πρωτόκλητος Μαθητής, ὁ κλεινός Ἀνδρέας. Ὁ ψαράς, ὁ ταπεινός τῆς Γαλιλαίας, ὁ γυιός τοῦ Ἰωνᾶ καί ἀδελφός τοῦ Πέτρου, ὁ ἀητός ὁ ὑψιπέτης, πάτησε σ’ αὐτή τήν γῆ, στόν τόπο τό δικό μας.

   «Εὑρήκαμε τόν Μεσσίαν!». Τό ἐπανέλαβε μέ ζῆλο θερμουργό. «Εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Στό ὄνομά Του σέ θεραπεύω, Μαξιμίλλα. Στό ὄνομά Του σέ καθιστῶ Ἐπίσκοπο, Στρατοκλῆ. Γιά τό Ἅγιο ὄνομά Του ἀνεβαίνω στόν χιαστό Σταυρό».

    Στάθηκε μπροστά στόν Σταυρό ὁ Ἀνδρέας μέ χαρά, μέ συγκίνηση βαθειά. «Κύριέ μου, Κύριε, πόσο σ’ εὐχαριστῶ, πού μέ ἀξίωσες νά σέ μιμηθῶ στό πάθος σου τό Ἅγιο!».

        «Ὁ δέ ἀπολιπῶν πάντας, πρόσεισι τῷ Σταυρῷ καί φησίν αὐτῷ μετά λαμπρᾶς φωνῆς·

   Χαίροις ὦ Σταυρέ, ὁ ἐν τῷ σώματι τοῦ Χριστοῦ ἐγκαινισθείς καί τῶν μελῶν αὐτοῦ ὡσεί μαργαρίταις κοσμηθείς...

   Ἀμέριμνος οὖν καί χαίρων ἥκω πρός σέ, ὅπως καί σύ ἀγαλλιώμενος ὑποδέξῃ με τόν μαθητήν τοῦ κρεμασθέντος εἰς σέ, διότι πιστός μοι ἀεί ἐγένου καί ἐπεθύμησα περιπλακῆναι σε. Ὦ ἀγαθέ Σταυρέ, ὁ εὐπρέπειαν καί ὡραιότητα ἐκ τῶν μελῶν τοῦ Κυρίου δεξάμενος, ἐπί πολλά ἐπιπόθητε καί σπουδαίως ἐπιθυμητέ καί ἐκτενῶς ἐπιζητούμενε...

    Λάβε με ἀπό τῶν ἀνθρώπων καί ἀπόδος με τῷ διδασκάλῳ μου, ἵνα διά σοῦ ἀπολάβῃ με ὁ διά σοῦ ἐμέ λυτρωσάμενος».

    Ἀπό τότε ὁ Ἱερός Ἀπόστολος  δέεται ἀδιαλείπτως ὡς πρέσβυς ἀκοίμητος ὑπέρ τῆς πόλεώς μας, ὑπέρ τῆς ἐνισχύσεως, τῆς κατά Θεόν προόδου καί τῆς σωτηρίας ὅλων μας. Ὅμως ἔμεινε καί αἰσθητῶς μαζί μας, ἀφοῦ κατέλιπε τά ἱερά Λείψανά του. Ὡς θησαυρόν ἀτίμητον κατέχομε καί ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ φυλάσσομε τήν πανσεβάσμια Κάρα του, ἀποτμήματα τῶν δακτύλων του καί τόν Σταυρό τοῦ μαρτυρίου του. Ἐπίσης γονυκλινεῖς προσκυνοῦμε τόν χαριτόβρυτο τάφο του, πού εὑρίσκεται στόν Παλαιό Ναό του.

  Γιά μᾶς ὅλα αὐτά εἶναι θησαυρός πνευματικός καί εὐλογία. Γιά ὅλο τόν Ὀρθόδοξο κόσμο εἶναι ἱερά παραμυθία καί πόλος πνευματικῆς ἕλξεως καί ἀναφορᾶς.

  Τό ζοῦμε καθημερινῶς. Τό βιώσαμε κατά τίς ἱερές ἀποδημίες μέ τήν ἁγία Κάρα τοῦ Πρωτοκλήτου στή Ρουμανία πρό τριετίας, μέ τόν Σταυρό του στίς Ρωσικές χῶρες πρό ὀλίγων μηνῶν καί τελευταίως μέ τήν μεταφορά τῆς Ἁγίας Κάρας του στήν μαρτυρική καί Ἑλληνική μεγαλόνησο Κύπρο.

   Καθώς πρό ἡμερῶν παρουσιάζαμε, σέ μιά μεγαλειώδη καί πολυπληθῆ ἐκδήλωση στό Συνεδριακό Κέντρο τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν,  τό ταξίδι —προσκυνηματική περιήγηση— τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἀποστόλου μας στή Ρωσία, ἐξεφράσαμε τίς σκέψεις μας ὡς πρός τήν ἄρρηκτη σχέση τῆς Πάτρας μέ τόν Ἀπόστολο Ἀνδρέα. Σημειώνομε καί στή συνέχεια ἐπί τοῦ θέματος τά ἑξῆς.

  Ἡ Πάτρα ἔχει τό ἀκριβό προνόμιο νά εἶναι πόλις Ἀποστολική, ἀφοῦ τά πνευματικά της θεμέλια γιά τήν περαιτέρω πρόοδο καί ἐξέλιξή της, τά ἔθεσε ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας. Εἶναι γνωστή πλέον ὡς πόλις καί Μητρόπολις τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ἀφοῦ ὁ θεῖος Μαθητής, ἐκτός ἀπό τήν διδασκαλία του μέ τήν ὁποία ἐγκρέμισε τά εἴδωλα καί ἔστησε τήν σκηνή τῆς πίστεως στόν ἕνα καί μόνο ἀληθινό Θεό, ἄφησε ἐνταῦθα τόν Τάφο του, τά ἱερά του Λείψανα καί τόν Σταυρό τοῦ Μαρτυρίου του. Μάλιστα τά Λείψανά του καί ὁ Σταυρός πέρασαν ἀπό πολλές περιπέτειες, ἕως ὅτου ἐφθάσαμε νά κατέχωμε πλέον τήν Ἁγία Κάρα καί τμήματα τοῦ Σταυροῦ του.

  Στήν πόλη μας ὅλοι γνωρίζουν τά περί τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου. Ὅμως γιά τίς νεώτερες γενηές πρέπει νά ἐπικαιροποιοῦμε τά στοιχεῖα, ὥστε νά μή καλύπτωνται ἀπό τήν λήθη ἕνεκα τῶν καιρῶν, οἱ ὁποῖοι δέν βοηθοῦν δυστυχῶς στήν ἐν Κυρίῳ πνευματική πρόοδο τῶν ἀνθρώπων.

  Οἱ κάτοικοι τῶν Πατρῶν πλέον δέν εἶναι ὅπως πρῶτα ἕνας πληθυσμός, ὁ ὁποῖος γνωρίζει τίς λεπτομέρειες τοῦ τόπου μας, ἀλλά ὅπως συμβαίνει μέ ὅλες τίς μεγαλουπόλεις, ὁ πληθυσμός ἀλλάζει σύνθεση διαρκῶς καί μεῖς πρέπει νά ἐπανευαγγελιζόμεθα τά σχετικά μέ τήν ἱστορική πορεία τοῦ τόπου μας, καί ἰδιαίτερα τά ἀφορῶντα στήν πνευματική του ἀναγέννηση καί τήν εὐεργεσία πού ἐδέχθη καί δέχεται ἀπό τόν Ἅγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα.

  Ἔτσι λοιπόν, ἐπειδή ἀκόμη καί μέσα στήν Πάτρα ὑπάρχουν ἀδελφοί μας, πού ἀγνοοῦν ὅτι ὑπάρχει ἐδῶ ὁ Σταυρός τοῦ

Ἁγίου Ἀνδρέου, μέσῳ τῆς κινήσεως μας γιά τήν μεταφορά τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἁγίου μας στήν Ρωσία, ἐγνωστοποιήσαμε καί σέ ὅσους τυχόν δέν ἐγνώριζαν, ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τόν Σταυρό τοῦ Πρωτοκλήτου.

 Ἐπίσης, μέ τήν κίνηση μας αὐτή καί τήν προβολή της, ἔμαθαν σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα, ὅτι ὁ Σταυρός τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου βρίσκεται στήν Πάτρα, καί  ἐπληροφορήθησαν τό ἱστορικό τοῦ Σταυροῦ.

   Ἀκόμη, ἐγνώρισαν καί σέ ὅλο τόν κόσμο, Χριστιανοί ἀλλά καί ἄνθρωποι ἄλλων θρησκειῶν, λόγῳ τῆς διεθνοῦς προβολῆς τοῦ γεγονότος, ὅτι στήν Πάτρα φυλάσσονται μεγάλοι θησαυροί, πνευματικῆς ἀξίας βεβαίως, οἱ ὁποῖοι ἔχουν σχέση μέ τήν παγκόσμια θρησκευτική, πνευματική καί πολιτιστική κληρονομιά.

  Τά ἀποτελέσματα αὐτῶν τῶν κινήσεων εἶναι ἤδη ὁρατά καί χειροπιαστά. Πλήθη Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀπό τίς Ρωσικές χῶρες, ὅπου μετεφέρθη ὁ Σταυρός τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, φθάνουν κάθε ἡμέρα στήν Πάτρα μέ προορισμό τόν Ἱερό Ναό τοῦ Πολιούχου μας. Ἐκεῖ τούς ὑποδέχονται οἱ Ἱερεῖς μας ἐν ἀγάπῃ καί εὐγενείᾳ καί τούς ὁδηγοῦν στήν Ἁγία Κάρα, στόν Σταυρό καί τόν Τάφο τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὡς καί στό παρακείμενο στόν Παλαιό Ναό Ἁγίασμα, μιλῶντας τους ἐν ἀγάπῃ γιά τήν ζωή τοῦ Ἁγίου καί τήν Πάτρα γενικώτερα.

   Ἀλλά τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τούς ἀδελφούς μας ἀπό τήν Ρουμανία καί ἄλλα μέρη τοῦ κόσμου, οἱ ὁποῖοι συνεχῶς καταφθάνουν στήν Πάτρα, προκειμένου νά προσκυνήσουν τόν Ἅγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα.

  Ἐμεῖς ἔχομε χρέος αὐτούς τούς ἀνθρώπους, νά τούς ὑποδεχώμεθα, νά τούς ἐνημερώνωμε, νά τούς ξεναγοῦμε, νά τούς ἐφοδιάζωμε μέ ὅ,τι καλό διαθέτει αὐτός ὁ τόπος, ὥστε νά γίνωνται πρεσβευτές γιά τήν Πάτρα στίς χῶρες τους καί τούς λαούς τους.

  Ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀνθρωπιά, ἡ εἰλικρίνεια, ἡ φιλοξενία εἶναι καταλυτικοί παράγοντες, ὥστε νά προχωρήσωμε στήν συνέχεια γιά τό καλό τῆς πόλεώς μας, τοῦ τόπου μας γενικώτερα.

  Ὡς Ἐκκλησία ἔχομε ἕνα ὅραμα, γιά τό ὁποῖο ἤδη ἐργαζόμεθα καθ’ ἡμέραν. Ὅραμα γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί τήν φωταυγεία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ἀπό τό σημεῖο ὅπου ἐμαρτύρησε καί ἐτάφη ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας· ἀπό τόν Ναό, ὅπου εὑρίσκεται καί φυλάσσεται ἡ Ἁγία Κάρα του καί ὁ Σταυρός τοῦ Μαρτυρίου του.

  Ἀπό τήν Πάτρα πρέπει ἀδιαλείπτως νά ἀγωνιζόμεθα, ὥστε ὁ κόσμος νά καταλάμπεται ἀπό τό φῶς τῆς πίστεως στόν Θεό, τῆς ἐλπίδος, τῆς ζωῆς, τῆς ἀγάπης, τῆς ἀλληλοκατανοήσεως, τῆς προόδου, τῆς εὐημερίας καί τῆς συνυπάρξεως μέ τούς ἄλλους, ἐν σεβασμῷ πρός τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα.

  Πρός τοῦτο εἶναι ἀπαραίτητη ἡ συνεργασία ὅλων τῶν ὑγιῶν πνευματικῶν δυνάμεων αὐτῆς τῆς πόλεως καί ἡ συνεννόηση μεταξύ ὅλων τῶν φορέων, ὥστε νά προβάλλωμε κατά τόν καλύτερο τρόπο τήν ἀπό τόν Ἀπόστολο Ἀνδρέα παραδοθεῖσαν ἀλήθεια καί νά κρατήσωμε ἄσβεστη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως στόν ἕνα καί μόνο ἀληθινό Θεό.

Πάτρα σημαίνει Ἅγιος Ἀνδρέας.

Καί Ἅγιος Ἀνδρέας σημαίνει Πάτρα.

Ἡ Πάτρα ζεῖ κάτω ἀπό τήν σκέπη τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων. Εἴμαστε τά παιδιά του.

πηγή : http://www.i-m-patron.gr