ΣΤΙΣ 8 Φεβρουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας
τιμᾶ τὸν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Θεόδωρο τὸν Στρατηλάτη. Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ἔζησε κατὰ
τοὺς χρόνους τοῦ Ρωμαίου Αὐγούστου Λικινίου 320 μ.Χ. καὶ καταγόταν ἀπὸ τὰ Εὐχάϊτα
τῆς Γαλατίας, ἀλλὰ ζοῦσε στὴν Ἡράκλεια τῆς Μαύρης θάλασσας. Εἶχε ἰδιαίτερο
κάλλος τόσο στὴν ψυχὴ ὅσο καὶ στὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ ὁλόγος του ἦταν ἰδιαίτερα δυνατός.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὁ Λικίνιος ἔστειλε ἀνθρώπους στὴν Ἡράκλεια νὰ τὸν φέρουν στὴν
Νικομήδεια, ὅπου ἔμενε, γιὰ νὰ συνομιλήσουν παρ᾽ ὅτι γνώριζε ὅτι ἦταν
χριστιανός.Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ἐμήνυσε στοὺς ἀπεσταλμένους ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Λικίνιος
θὰ ἔπρεπε νὰ πάη στὴν Ἡράκλεια, φέρνοντας μαζί του καὶ τοὺς ψεύτικους θεούς
του. Ὁ Λικίνιος ὅταν ἔφτασε στὴν πόλη διέταξε τὸν ἅγιο Θεόδωρο νὰ θυσιάση στὰ εἴδωλα.
Ὁ ἅγιος ὅμως ζήτησε νὰ τοὺς πάρη κατ᾽ ἀρχὰς στὸ σπίτι του νὰ τοὺς λατρεύση. Παίρνοντάς τους ἀφοῦ τοὺς κομμάτιασε ἐμοίρασε τὸν χρυσὸ καὶ τὸ ἀσήμι στοὺς πτωχούς. Ἔτσι ὅταν τὴν ἑπόμενη μέρα εἶδαν τὴν κεφαλὴ τοῦ εἰδώλου τῆς θεᾶς Ἀρτέμιδας νὰ τὴν κρατάη κάποιος πτωχὸς ὁδήγησαν τόν ἅγιο Θεόδωρο σὲ φοβερὰ βασανιστήρια. Ἀφοῦ τὸν ἔδεσαν καὶ ἀπὸ τὰ τέσσερα ἄκρα τοῦ σώματος τὸν κτύπησαν ἀνελέητα σὲ ὅλο τὸ σῶμα του μὲ νεῦρα βοδιοῦ, ἐνῶ τόν λαιμό του μὲ μολυβδένιες σφαῖρες. Ὕστερα ἔτριψαν τὶς πληγὲς μὲ σπασμένα κεραμίδια καὶ τὸν ἔβαλαν στὴν φυλακή. Ὅταν τὸν ἔβγαλαν, ἐκάρφωσαν σὲ ἕνα σταυρὸ τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια του καὶ τοῦ ἐπέρασαν ἀπὸ τὸ κρυφὸ μέρος τοῦ σώματός του ἕως τὰ ἐντόσθια μία περόνη, τοξεύοντάς τον ταυτόχρονα μὲ βέλη. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ὅμως ἐκράτησε στὴν ζωὴ τὸν ἅγιο Θεόδωρο παρ᾽ ὅλα τὰ φρικτὰ βασανιστήρια. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ μεγάλος ἀριθμὸς εἰδωλολατρῶν ἐπίστευσε. Βλέποντας ὁ Λικίνιος τὴν δύναμη καὶ τὴν πίστη τοῦ ἁγίου Θεοδώρου διέταξε νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν καὶ ἔτσι ἔλαβε τὸ ἀμάραντο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Ὁ ἅγιος ὅμως ζήτησε νὰ τοὺς πάρη κατ᾽ ἀρχὰς στὸ σπίτι του νὰ τοὺς λατρεύση. Παίρνοντάς τους ἀφοῦ τοὺς κομμάτιασε ἐμοίρασε τὸν χρυσὸ καὶ τὸ ἀσήμι στοὺς πτωχούς. Ἔτσι ὅταν τὴν ἑπόμενη μέρα εἶδαν τὴν κεφαλὴ τοῦ εἰδώλου τῆς θεᾶς Ἀρτέμιδας νὰ τὴν κρατάη κάποιος πτωχὸς ὁδήγησαν τόν ἅγιο Θεόδωρο σὲ φοβερὰ βασανιστήρια. Ἀφοῦ τὸν ἔδεσαν καὶ ἀπὸ τὰ τέσσερα ἄκρα τοῦ σώματος τὸν κτύπησαν ἀνελέητα σὲ ὅλο τὸ σῶμα του μὲ νεῦρα βοδιοῦ, ἐνῶ τόν λαιμό του μὲ μολυβδένιες σφαῖρες. Ὕστερα ἔτριψαν τὶς πληγὲς μὲ σπασμένα κεραμίδια καὶ τὸν ἔβαλαν στὴν φυλακή. Ὅταν τὸν ἔβγαλαν, ἐκάρφωσαν σὲ ἕνα σταυρὸ τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια του καὶ τοῦ ἐπέρασαν ἀπὸ τὸ κρυφὸ μέρος τοῦ σώματός του ἕως τὰ ἐντόσθια μία περόνη, τοξεύοντάς τον ταυτόχρονα μὲ βέλη. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ὅμως ἐκράτησε στὴν ζωὴ τὸν ἅγιο Θεόδωρο παρ᾽ ὅλα τὰ φρικτὰ βασανιστήρια. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ μεγάλος ἀριθμὸς εἰδωλολατρῶν ἐπίστευσε. Βλέποντας ὁ Λικίνιος τὴν δύναμη καὶ τὴν πίστη τοῦ ἁγίου Θεοδώρου διέταξε νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν καὶ ἔτσι ἔλαβε τὸ ἀμάραντο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
(Ορθόδοξος Τύπος , Αριθ Φύλλου 1962, 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου