Όσο πνευματικός άνθρωπος είναι κάποιος , τόσο λιγότερα δικαιώματα έχει σ' αυτή την ζωή.Ένας πνευματικός άνθρωπος δεν έχει κανένα δικαίωμα σ' αυτή την ζωή. Είναι υποχρεωμένος να κάνει υπομονή , να δέχεται την αδικία, να δέχεται και τις βρισιές από τον άλλο.
Ένα στραβόξυλο (άνθρωπος ανάποδος) που 'ναι απομακρυσμένο από τον Θεό , έχει πολλά δικαιώματα.Και να χτυπάει και να βρίζει και να αδικεί και να κάνει ...
Τα δικαιώματα τα δικά μας τα φυλάγει ο Θεός για την άλλη ζωή.
Αλλά πολλές φορές εμείς από ανοησία, και 'γω ο ίδιος, ζητάμε να δικαιωθούμε εδώ. Να μη ζημιωθούμε εδώ. Αν μας πουν κάτι, αμέσως να δικαιολογηθούμε. Και με αυτά νομίζουμε ότι πιστεύουμε στον Θεό. Είναι δηλαδή μια κοροϊδεία μεγάλη. Η ανθρώπινη δικαιοσύνη δεν λέει τίποτε για έναν πνευματικό άνθρωπο. Είναι όμως ένα φρένο για τους ανθρώπους τους ανάποδους.
πηγή : ΑΘΩΝΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ (Διδαχές ενός Γέροντος) έκδοση Β΄ πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση Εκδόσεις Ορθοδόξου Τύπου Κάνηγγος 10 Αθήνα 1988 (σελ. 27)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου